Bütün yıldızlar bir gül gibi soldu;
Sonsuz karanlığı gören ela gözlerinde…
Nice baharını, yazını çaldılar üzerinden;
Yeni tomurcuklanmış
Sevdanı aldılar o minik ellerinden.
Ah bebeğim!
Göz açtın yaşama ağlayarak
Meğer bir dünya varmış demek için…
Henüz öğrenmiştin yürümeyi;
O minik adımlarla…
Bu koca yolu ne çabuk gittin…
Tanıyorum bunu yapanları
İşkenceye bütün ruhuyla tapanları…
Yanıyorum, ağlıyorum insanlığıma;
Utanıyorum… Utanıyorum…
Ah bebeğim! Söyle ne edeyim…
Aşkların vurulduğu dünyada
Kimi, kime şikâyet edeyim…
