Çöplük,
Ekmek toplayanlarla doluydu.
Yüzüne bakmadığı topal kadın
Avucunu açmış, para diyordu,
Dileniyordu.
Prensibim, dedi adam,
Dilenciye para vermem.
Sormazdı hiç kendine
Ama dilencilik neden?
Prensibliydi adam,
Arabanın markası
BMW olmalıydı,
Kimse bağış istememeli,
Dergi, kitap almamalıydı.
Beşte çayını içmek zorundaydı
Yemeği saatinde yemeliydi,
Karısı, kahvaltısını
dakikasında hazırlamalı,
Durup dururken sövmemeliydi,
dövmemeliydi.
İşte böyle, şükür,
Prensiblerim var, dedi adam.
Ahmet Sefa
